Αμπέλια και κρασιά στα «σύνορα» της Γης – Νέα Ζηλανδία

Εκτός από την πιο βόρεια άκρη της Γης, στην αντίπερα «όχθη», πολύ κοντά στο νοτιότερο σημείο του πλανήτη, εντοπίζεται ο πιο κρύος αμπελώνας του κόσμου, αυτός του Σέντραλ Οτάγκο (Central Otago) της Νέας Ζηλανδίας.

Στην ενδοχώρα του νοτιότερου από τα δυο μεγάλα νησιά που αποτελούν τη Νέα Ζηλανδία, σε ένα αμπελοτόπι περιτριγυρισμένο από ψηλές οροσειρές, λίμνες και φαράγγια με ποταμούς, η φύση για μια ακόμη φορά φαίνεται να ξεπερνά τον εαυτό της. Στον 45^ο νότιο παράλληλο, έχει δημιουργήσει έναν τόπο, που αναγκάζεται να βιώνει τις εποχές με ακραίο τρόπο, λόγω του κλίματος, αφού τα καλοκαίρια είναι ζεστά και ξηρά, και οι χειμώνες παγωμένοι. Εκεί, παρά τις προειδοποιήσεις των ειδικών, ότι η περιοχή δεν είναι κατάλληλη για την παραγωγή εμπορικών κρασιών, το αμπέλι βρήκε τον τρόπο όχι απλώς να προσαρμοστεί, αλλά και να ξεχωρίσει.

Όμως, το «μοναδικό», παρότι σίγουρα είναι διαφορετικό, δεν είναι και κατ’ ανάγκη παράξενο. Το «μοναδικό» γίνεται παράξενο, όταν όλη η φύση «συνωμοτεί» γύρω από τη διαφορετικότητά του. Η παντελής απουσία βροχών κατά τη διάρκεια ενός πολύ ζεστού καλοκαιριού, που ευνοεί, το δίχως άλλο, την ωρίμαση των σταφυλιών, και οι τεράστιες θερμοκρασιακές διαφορές ανάμεσα στη μέρα και τη νύκτα -από 30^ο C στους 0^ο C- καθυστερούν την ωρίμαση, με αποτέλεσμα τα αρώματα και η οξύτητα να διατηρούνται καλύτερα. Από την άλλη, η ποικιλία, το Πινό νουάρ (Pinot noir), λατρεύει τις ψυχρές νύκτες, ενώ αναζητεί –θαρρείς με βουλιμία- τις ζεστές μέρες.

Σε συνδυασμό με τις μοντέρνες οινικές τεχνικές που εφαρμόζουν οι οινοποιοί -ούτε είκοσι χρόνια δεν μετράει η αμπελουργική ζώνη- παρασκευάζονται κρασιά με μοναδικούς οργανοληπτικούς χαρακτήρες: έντονα, βαθιάς συγκέντρωσης χρώματα, μύτη πληθωρική, με το πρωτογενές φρούτο της ποικιλίας να κυριαρχεί. Στόμα πλούσιο, ρωμαλέο, πυκνό, αγκαλιάζει βελούδινα τη κοιλότητα και φτάνει μέχρι τον ουρανίσκο. Επίγευση μεγάλη, διαρκής, ισορροπημένη. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από αυτό το μαγικό δώρο του θεού Διόνυσου προς τους ανθρώπους; Στην άκρη της γης και εξακολουθεί να μεγαλουργεί.

Τα αξιοπερίεργα της Νέας Ζηλανδίας συνεχίζονται και λίγο βορειότερα. Στην ανατολική πλευρά της οροσειράς των νοτίων Άλπεων, που διατρέχουν το Νότιο νησί, και την προστατεύουν έτσι από τους αέρηδες, στην περιοχή του Μάρλμπορο (Marlborough), η λευκή γαλλική ποικιλία σταφυλιού Σοβινιόν μπλαν (Sauvignon blanc) έχει σα «φύλακα-άγγελο» ένα γηγενές είδος γερακιού, το οποίο οι αμπελουργοί αποφάσισαν να το εκτρέφουν ως οικόσιτο στα αμπέλια τους, προκειμένου να τα προστατεύσουν από μικρότερα ζώα (π.χ. τρωκτικά) ή πουλιά που καταστρέφουν τους καρπούς τους.