Νεγκρόνι με αυτοσαρκασμό

 

Booze:

Pura Vida

Quote:

Για τη καρδιά τα πράγματα είναι απλά: χτυπάει όσο μπορεί. Μετά σταματάει.

Spot:

NOEL the holiday bar

 

Αν μπεις στον πειρασμό να διαχωρίσεις τους ανθρώπους σε κατηγορίες, είναι βέβαιο ότι η λίστα σου θα είναι ατελείωτη. Στο κάτω-κάτω, γιατί να κάνεις κάτι τέτοιο, τη στιγμή μάλιστα που μπορείς να αρκεστείς στον ένα και μοναδικό ουσιαστικό διαχωρισμό: Εκείνους τους ανθρώπους που διαθέτουν αίσθηση του χιούμορ και τους άλλους, τους «δεν», τους «μακριά από εμάς», που δε διαθέτουν δράμι…

Το χιούμορ, πέρα από χάρισμα, είναι ίσως η καλύτερη ένδειξη ευφυΐας μιας προσωπικότητας. Η εποχή μας άλλωστε, οριακά μας προκαλεί να την αντιμετωπίσουμε χιουμοριστικά, ή όπως θα λέγαμε και στη γλώσσα της τεχνολογίας να την «τρολάρουμε». Τίποτα από όλα αυτά όμως δε μοιάζει ολοκληρωμένο, αν δεν υπάρχει το στοιχείο του αυτοσαρκασμού.

Αυτή ίσως είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για ένα έλλογο ον σαν τον άνθρωπο: η αποδόμηση συμπλεγμάτων, προσωπικών και κοινωνικών. Ο αυτοσαρκασμός είναι επίσης η «δύναμη» που μπορεί να αντικαταστήσει εύκολες και συχνά λαϊκίστικες έννοιες, όπως ο χαβαλές, ο κανιβαλισμός και η πλάκα.

 

 

Όπως μάλιστα συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις, κάτι ανάλογο ισχύει και για τα μαγαζιά. Εξάλλου τα μαγαζιά τα φτιάχνουν οι άνθρωποι, και είναι αυτοί πάλι που τα γεμίζουν και τους δίνουν ζωή.

 

 

Πόσα «στραβά» έχετε παραβλέψει σε φίλους και πόσους καυγάδες έχετε αποφύγει με συντρόφους και συναδέλφους, επειδή σας έκαναν να χαμογελάσετε; Και εν τέλει, με πόσους ανθρώπους νιώθετε πολύ κοντά -ακόμα κι αν δεν τους γνωρίζετε καλά, ή και καθόλου, προσωπικά, χαρακτηριστικό παράδειγμα οι διαδικτυακοί φίλοι- επειδή θαυμάζετε την ευφυΐα τους και το χιούμορ τους;

Ο Στέφανος, τον οποίο συνάντησα σε μία από τις πιο αγαπημένες στοές της πόλης, αυτήν του Noel, ήρθε να πρωταγωνιστήσει στην παραπάνω κουβέντα και προφανώς στο σημερινό BoozeUp! επειδή ακριβώς πληροί αυτές τις προδιαγραφές. Το χιούμορ του και η ευφυΐα του, η οποία συμβαδίζει με την εντυπωσιακή πνευματική του καλλιέργεια και μόρφωση, πηγαία αποκωδικοποιούν ό,τι συμβαίνει γύρω του και το μετουσιώνουν σε λεκτικά σύνολα που απολαμβάνεις να διαβάζεις και να ακούς.

 

 

Γεννήθηκε «Στο πολύ μακρινό πια 1977», όπως χαρακτηριστικά θα πει ο ίδιος. Όσο θυμάται τον εαυτό του, διάβαζε ιστορία και ξόδευε εκεί όλο το χαρτζιλίκι του. Σήμερα, κατά καιρούς γράφει και δημοσιεύει άρθρα ιστορικού περιεχομένου. Του αρέσει το εμφιαλωμένο ελληνικό κρασί και το καλό (επίσης εμφιαλωμένο) τσίπουρο. Θυμάται με όρεξη πάντα, το φοβερό Baeckeoffe από την Αλσατία, λατρεύει τις ηπειρώτικες πίτες, το χανιώτικο τσιγαριαστό και τον σαλονικιώτικο αυθορμητισμό. Αγαπά όμως πολύ και το νεγκρόνι, το οποίο χαρακτηρίζει εύστοχα «διαχρονικά απολαυστικό».

 

 

Ένα διαφορετικό Νεγκρόνι

Πιο συγκεκριμένα, με single estate Taf Coffee La Planada Herbazu από την Κόστα Ρίκα, που πήρε το όνομά του από το μότο των Κοσταρικανών για την αγνή ζωή. Και, παρότι εγώ τουλάχιστον υπήρξα επιφυλακτική -δεδομένου ότι θεωρώ εξίσου ιερά και hard to mess with, τόσο το νεγκρόνι, όσο και τον καφέ- το αποτέλεσμα ήταν ομόφωνα απολαυστικό.

Το κοκτέιλ Pura Vida, διατηρεί τον βοτανικό και υπόπικρο χαρακτήρα του νεκρόνι, με τα υλικά του (τζιν, Campari, βερμούτ) να είναι ευδιάκριτα, ενώ την ίδια στιγμή συμπληρώνεται καλαίσθητα μέσω της διαδικασίας της εκχύλισης κατά την παρασκευή του με τα εντυπωσιακά γευστικά χαρακτηριστικά του καφέ. Η αρωματική παλέτα τονίζεται από νότες εσπεριδοειδών και η παρουσία του καφέ εντείνει με κομψότητα την αίσθηση οξύτητας. Τόσο ισορροπημένο και γευστικό, που δε βρίσκω λόγο να μη γίνει η επόμενή σας γευστική εμμονή.

 

BoozeUp!

 

All photos by Christos Tzoutis