Γιατί ξαφνικά όλοι πίνουν (ξανά) Campari με πορτοκάλι;

Το Campari με πορτοκάλι απετέλεσε έναν από τους αδιαμφισβήτητους πρωταγωνιστές στα πάλαι ποτέ ποτάδικα της χώρας. Σήμερα, το κλασικό ετούτο αναμειγνυολόγημα δύο μόλις υλικών, φοράει τα καλά του επανεφεύροντας την ταυτότητά και το όνομα του και σερβίρεται στα καλύτερα μπαρ του κόσμου, με προσοχή στη λεπτομέρεια και στις αναλογίες. Η αξία της απλότητας του Garibaldi, όπως πλέον συνηθίζεται να αποκαλείται, εκτιμάται από τους απανταχού μπαρτέντερ -λαμβάνοντας θέση μεταξύ των πιο αγαπημένων τους ποτών-, ενώ κοντράρει στα ίσια highball και απεριτίβο κοκτέιλ, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ.

Το Campari με πορτοκάλι τότε

Η δημοφιλία του Campari με πορτοκάλι στην αναδυόμενη μεσαία τάξη της Ελλάδας την δεκαετία του 80’, όπου ο κόσμος ξεκίνησε να βγαίνει μαζικά στα μπαρ, αναζητώντας εύκολα και νόστιμα ποτά με τις τότε περιορισμένες επιλογές σε αποστάγματα και πρώτες ύλες, αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός. Το Campari ανέκαθεν υπήρξε must have στα απανταχού ελληνικά μπαρ και ο χυμός πορτοκαλιού έσπαγε την πικρίλα του κατακόκκινου μπίτερ ποτού από την γείτονα Ιταλία. Ειδικά αν τα πορτοκάλια βρίσκονταν στην εποχή τους ώστε να είναι και αρκούντως γλυκά.

Σήμερα, με την δημιουργικότητα των μπαρτέντερ να έχει τερματίσει τα όρια της, οι περισσότεροι φαίνεται πως επιστρέφουμε ξανά στα νόστιμα, γρήγορα και εύκολα στην παρασκευή κλασικά κοκτέιλ από το παρελθόν. Αποτελούν τόσο μια ασφαλή επιλογή σε μπαρ που μπορεί να μην εμπιστευόμαστε όσο και μια απολύτως συνειδητοποιημένη σε μπαρ που είμαστε σίγουροι πως μπορούν να την παρασκευάσουν με προσήλωση, προσοχή και αγάπη.

Το Campari με πορτοκάλι παίρνει το όνομα του από τον Ιταλό Τζουζέπε Γκαριμπάλντι, αποτίνοντας συνάμα φόρο τιμής στο σώμα που συγκρότησε ο ίδιος, τους ερυθροχίτωνες, κατά τη διάρκεια των πολεμικών συγκρούσεων που οδήγησαν στην ενοποίηση της Ιταλίας στα τέλη του 19^ου αιώνα. Όμως και η ίδια η σύσταση του παραπέμπει εκεί: Campari από το βορρά της χώρας, -το οποίο ταυτίζεται άμεσα και με το κόκκινο χρώμα των πουκαμίσων του σώματος εκστρατείας του Γκαριμπάλντι- και πορτοκάλια από τον νότο.

Ο Στρατηγός Γκαριμπάλντι με το ερυθρόχρωμο πουκάμισο του.

Το Campari με πορτοκάλι όμως μπορεί να λάβει και μια πιο έμμεση ερμηνεία και διάσταση. Μπορεί η ενοποίηση της Ιταλίας να πραγματοποιήθηκε υπό τις εντολές ενός μονάρχη, του Βιτόριο Εμμανουέλε Β’, όμως αφενός εκείνος αφορίστηκε από την καθολική εκκλησία όταν στράφηκε εναντίον του Παπικού κράτους, αφετέρου ολόκληρη η διαδικασία της ενοποίησης είχε τόσο εθνικά όσο και κοινωνικά και ταξικά χαρακτηριστικά, αφού έκτοτε άρχισε η παρακμή της φεουδαρχικής κοινωνίας και της αριστοκρατίας.

«Όλα οφείλουν να αλλάξουν, αν θέλουμε να παραμείνουν ως έχουν». Με αυτή τη φράση έδινε πνοή ο Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα στην ηθική ταυτότητα και «κοσμοθεωρία» του Τανκρέντι Φαλκονέρι, του ανιψιού του περίφημου Ντον Φαμπρίτσιο, από το αξεπέραστο έργο του «Ο Γατόπαρδος». Ο Ντον Φαμπρίτσιο παρακολουθεί τον κόσμο να αλλάζει γύρω του και η ίδια η συνείδηση της αριστοκρατίας μοιάζει παραδομένη εμπρός στα νέα ήθη και έθιμα που τόσο φιλόξενα υποδέχονται όλοι. Αποτυπώνεται στην εύγλωττη σιωπή και τη νωχελικότητα του Ντον Φαμπρίτσιο, σε αντίθεση με τη νεανική ορμή του Τανκρέντι, τον οποίο εύκολα μπορώ να τον φανταστώ με ένα Campari με πορτοκάλι ανά χείρας.

Ο Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα, συγγραφέας του «Γατόπαρδου»

Το Campari με πορτοκάλι μπορεί να έχει τις ρίζες του στον πλούσιο ιταλικό βορρά, συμβολίζει όμως την ενοποίηση με τον φτωχό νότο. Αποτελεί ένα ποτό με φθηνά, καθημερινά υλικά που χαρακτηρίζουν την Ιταλία και το οποίο μπορεί να απολαύσει ο καθένας, ανεξαρτήτου κοινωνικής τάξης. Άλλωστε, και ο ίδιος ο Γκαριμπάλντι, εκτός από εθνικός ήρωας της Ιταλίας, απετέλεσε και πρόσωπο-σύμβολο των επαναστατικών της αγώνων. Και μπορεί οι περισσότεροι να μην το αποκαλούν Garibaldi, αλλά απλώς, Campari με πορτοκάλι, καταναλώνεται όμως αφειδώς από άκρη ως άκρη της Ιταλίας.

Το Campari με πορτοκάλι σήμερα

Το Campari με πορτοκάλι –ή Garibaldi, αν προτιμάτε- επανασυστήθηκε στη σύγχρονη σκηνή των κοκτέιλ μπαρ πρωτίστως μέσα από το μπαρ εστιατόριο Dante στη Νέα Υόρκη, αλλά και από το Termini στο λονδρέζικο Σόχο. Οι ιθύνοντες νόες πίσω από όλη αυτήν την νέα μίνι μανία, ορκίζονται στην φρεσκάδα και εποχικότητα της κάθε ποικιλίας πορτοκαλιού που χρησιμοποιείται, όπως και στην σημασία της χρήσης φυγοκεντρικού αποχυμωτή για το χυμό του πορτοκαλιού. Αυτός θα δημιουργήσει αυτόν τον υπέροχο αφρό στην επιφάνεια του Garibaldi, όταν ο χυμός αναμειχθεί με το Campari.

Φυσικά, μαζί με το Garibaldi και εξαιτίας αυτής της μόδας γύρω από αυτό, έχουν αρχίσει και ξεφυτρώνουν και οι αντίστοιχες παραλλαγές ή μικρές τροποποιήσεις στη βασική συνταγή. Όπως το περγαμόντο που προσθέτουν στα Garibaldi τους στο Termini. Βέβαια, αν εσείς θέλετε να αποτίνετε σωστό φόρο τιμής στον Στρατηγό Γκαριμπάλντι, δεν έχετε παρά να ανακατέψετε σε ποτήρι τύπου Highball, Campari με φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκαλιού σε αναλογία 1:3 ή 1:3.5 και να γαρνίρετε με μια σφήνα πορτοκαλιού.