Η Ποτοαπαγόρευση και ο ρόλος της στην εξέλιξη της αγοράς του ποτού

Πολλά έχουν γραφτεί κατά καιρούς για την Ποτοαπαγόρευση και τις επιπτώσεις της κατά τη δεκαετία του ’30, αλλά και για τις μεθόδους μέσω των οποίων κάποιοι κατάφεραν να πλουτίσουν και να ανέβουν κοινωνικά και αντίστοιχα άλλοι, να χάσουν τη ζωή τους ή τις περιουσίες τους. Ας πάμε όμως μια βόλτα στην Κούβα εκείνης της εποχής, δηλαδή από τις αρχές του 1920 έως το 1935.

Λίγο πριν την εκκίνηση της Ποτοαπαγόρευσης η Κούβα αποτελούσε την κύρια δύναμη στο εμπόριο που αναπτύσσεται γύρω από το ρούμι, μαζί βέβαια με το Πουέρτο Ρίκο. Διαφημιστικές καμπάνιες έτρεχαν στις περισσότερες νότιες πολιτείες των ΗΠΑ και οι Αμερικάνοι επενδυτές σκορπούσαν αφειδώς κεφάλαια στο εμπόριο, αλλά και στην παραγωγή αποσταγμάτων.

Οι επιπτώσεις της Ποτοαπαγόρευσης

Μέχρι που οι ψηφίστηκε η Ποτοαπαγόρευση, με συνταγματική πρόνοια η οποία έλυσε κάθε νόμιμη εμπορική δραστηριότητα. Το λαθρεμπόριο, όπως ήταν λογικό, άνθισε. Τα κεφάλαια συνέχισαν να τρέχουν, αλλά παράνομα. Έτσι, όλα τα επίσημα γραφήματα της εποχής έδειχναν πτωτική τάση στις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, πράγμα που σημαίνει πως η απαγόρευση έπιασε τόπο, τουλάχιστον στα χαρτιά. Οι αρνητές της όμως, γνωρίζοντας βαθιά μέσα τους πως ήταν ένας νόμος με ημερομηνία λήξης μετέτρεψαν την απαγόρευση σε ευκαιρία.

Η ραγδαία ανάπτυξη του τουρισμού στην Κούβα εκείνη την περίοδο, την μετέτρεψε σε εξωτικό παράδεισο της υψηλής κοινωνίας. Σαν προορισμός είχε τα πιο δυνατά χαρτιά, ήταν πολύ κοντά στην Φλόριντα, σαν άλλο κράτος είχε άλλους νομούς, το αλκοόλ έρεε άφθονο, τα κοκτέιλ επίσης, και βέβαια είχε και τη ρούμπα, που εξελίχθηκε σε κρυφό πόθο των Αμερικανών. Όλα αυτά χωρίς καμία διαφήμιση στις Πολιτείες, χωρίς αφίσες, χωρίς φυλλάδες, απλά από στόμα σε στόμα.

Χρειάστηκαν το πολύ τρία χρόνια για να διπλασιαστεί η τουριστική μάζα η οποία έδωσε ευκαιρίες για νέα  ξενοδοχεία, εστιατόρια και μπαρ. Η Κούβα και το ρούμι έγιναν συνώνυμα, μαζί με τα πούρα και τη μουσική.

Ποτοαπαγόρευση. Τι ακολούθησε το τέλος της;

Έτσι μια ενδόμυχη «ζήλια» των Αμερικανών προς τους Κουβανούς, οι οποίοι είχαν πιο χαλαρά ήθη, έβαλε ένα ακόμα λιθαράκι στην άρση της απαγόρευσης, αφού βέβαια προηγουμένως είχαν υπογράφει οι σημαντικότερες εμπορικές συμφωνίες διανομής και εμπορικών αντιπροσώπων στην ιστορία του αλκοόλ.

Καθώς οι ΗΠΑ ανέκαθεν έπαιζαν ρόλο δημιουργού νέων τάσεων, είναι σημαντικό να αναφέρουμε την ταχύτητα με την οποία ξεπετάχτηκαν κατά μήκος των πολιτειών διαφορά μπαρ, βασισμένα στην κουβανική κουλτούρα και στο εν μέρει αποικιακό ύφος της εποχής.

Η Ποτοαπαγόρευση και… η συνομωσία της

Όλα τούτα μπορεί να μοιάζουν προκατασκευασμένα στα μάτια των συνωμοσιολόγων –όπως και το κάθε τι βέβαια… Η επικρατέστερη θεωρία είναι ότι η Ποτοαπαγόρευση εφαρμόστηκε ακριβώς για να αυξηθούν δραματικά οι φόροι με το που αυτή θα διακοπτόταν.

Βλέποντας όμως, σχεδόν 100 χρόνια μετά, την όλη κατάσταση καλό θα ήταν να πιστέψουμε λίγο στον ανθρώπινο παράγοντα και στον τρόπο με τον οποίο ο νους βρίσκει λύσεις σε ζητήματα που αφορούν τις αγορές και τις εμπορικές σχέσεις και να εστιάσουμε στον τρόπο με τον οποίο οι νόμοι που έρχονται να μπουν εμπόδιο στην ευχαρίστηση κι έχουν άμεση σχέση με τους ηθικούς φραγμούς της κάθε κοινωνίας, αργά ή γρήγορα καταρρίπτονται…