Πούρο και αλκοόλ

Από τις “μοδάτες” τάσεις γευστικών παντρεμάτων και επικούρειων απολαύσεων των τελευταίων χρόνων, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο συνδυασμός του καπνού με το αλκοόλ. Αμφότερα έχουν εξυμνηθεί τόσο από συγγραφείς και κινηματογραφιστές, αλλά ταυτόχρονα έχουν στοχοποιηθεί, το μεν πούρο από τους αντικαπνιστικούς νόμους, το αλκοόλ κυρίως μέσω της υψηλής φορολογίας. Καταφέρνουν όμως ακόμα, να στέκουν ψηλά στις προτιμήσεις μας, όταν χρειαζόμαστε κάτι για να χαλαρώσουμε, να κοινωνικοποιηθούμε ή να στοχαστούμε. Ο συνδυασμός τους πάντως δεν είναι εύκολος. Εκεί εγείρονται ενστάσεις, παρατηρήσεις, ξεπηδάνε κλισέ και παραθέσεις από γνωστά έργα του Χέμινγουεϊ, του Μπουκόφσκι και του Τζάρμους…

Ναι, όλοι έχουμε δει ταινίες και διαβάσει μυθιστορήματα που τελειώνοντας το δείπνο, οι άνδρες μεταφέρονται στο σαλόνι για ένα μπράντι κι ένα πούρο, αφήνοντας τις κυρίες στον κήπο για τσάι. Το κονιάκ δε θεωρείται άδικα βασιλιάς στο γευστικό παιχνίδι, αλλά σίγουρα προτιμά τις γεμάτου σώματος βιτόλες έναντι των ελαφριών ή/και πικάντικων πούρων. Θαρρώ πως παίζει ρόλο και η εξαιρετική ποιότητα στην παραγωγή και φινέτσα της πλειοψηφίας σχεδόν των κονιάκ, που απαιτεί ένα παρόμοιας ποιότητας κουβάνικο πούρο.

Από την άλλη, το ρούμι με τη φυσική του γλυκύτητα ταιριάζει με τα περισσότερα πούρα, αφού οι δύο γεύσεις αλληλοσυμπληρώνονται, εξουδετερώνοντας η μία το ντεσαβαντάζ της άλλης, δηλαδή τον λιγωτικό χαρακτήρα που έχει το ρούμι και τον ελαφρώς στυφό -και πολλές φορές δριμύ- χαρακτήρα του καπνού. Στο συνδυασμό αυτό όμως συναντάμε και το στοιχείο του κοινού terroir, του μικροκλίματος δηλαδή, αφού και τα δύο προϊόντα παράγονται κυρίως στην Καραϊβική.

Το terroir άλλωστε χρησιμοποιείται και για να ταιριάξουμε κρασί με φαγητό. Από την άλλη βρίσκω πιο δύσκολο το πάντρεμά του οίνου με τα περισσότερα πούρα, κυρίως λόγω του σώματος και των αρωμάτων τού. Τρανές εξαιρέσεις αποτελούν τα Αμαρόνε. Με την υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ και την αυξημένη γλυκύτητά μπορούν να συνοδεύσουν κάποια μετρίου σώματος πούρα, ενώ η βανίλια, τα κόκκινα φρούτα και τα γλυκά τους μπαχάρια, είναι γεύσεις που ταιριάζουν με αρκετά στικς. Και φυσικά, στην ίδια κατηγορία εντάσσουμε και τα πορτ (δοκιμάστε LBV πορτ), γλυκά σέρι, επιδόρπια κρασιά και γλυκά βερμούτ.

Όσο αφορά το ουίσκι και ειδικά το σκωτσέζικο, πάντα θα είναι μία πρόκληση το πάντρεμα πούρου με όλο το εύρος των γευστικών και αρωματικών προφίλ της Σκωτίας. Ιώδιο, καπνός, λουλούδια, τύρφη, φρούτα, μας καλούν να παίξουμε ένα μαγικό παιχνίδι που μοναδικός κερδισμένος, ακόμα κι αν κάνουμε μια “λάθος” επιλογή, θα είναι ο ουρανίσκος μας.

Πούρο και… τολμηρά παντρέματα

Από εκεί και πέρα, εκτός των συνηθισμένων παντρεμάτων, αξίζει να τολμήσουμε και γευστικούς συνδυασμούς που μέχρι τώρα ίσως μας φαίνονταν αταίριαστοι. Έχετε δοκιμάσει να καπνίσετε πούρο παρέα με ένα Μαρτίνι; Θα εκπλαγείτε από το πως η υψηλή αλκοολικότητα του Μαρτίνι ξεπλένει τον ουρανίσκο μας από τον βαρύ καπνό που το έχει πλημμυρίσει. Ίσως απλά, χωρίς την οξύτητα της φλούδας λεμονιού. Δοκιμάστε επίσης να καπνίσετε έχοντας μόλις πάρει μια γουλιά από μια πλούσια μπίρα IPA; Θα σας ενθουσιάσει η πολυπλοκότητα και η πικράδα της υψηλής περιεκτικότητάς της σε λυκίσκο καθώς θα παντρεύεται με το πλήθος παρόμοιων αρωμάτων του καπνού.

Πρόσφατα μάλιστα, βρήκα μερικά σπουδαία ταιριάσματα με κοκτέιλ. Εκτός των κλασσικών Old-Fashioned και Manhattan, είναι βέβαιο πως θα συγκλονιστείτε αν δοκιμάσετε με πούρο, κοκτέιλ με αλκοόλ και καφέ ή/και κρέμα. Θα χαϊδέψουν τον ουρανίσκο σας προετοιμάζοντας το έδαφος για την επέλαση του καπνού που θα ακολουθήσει. Μια μυσταγωγία που θα διαρκέσει αρκετά λεπτά ή και ώρες και που αν συμβεί απολύτως συνειδητά τότε θα την θυμάστε για αρκετό καιρό…

Το παρόν άρθρο του Γιάννη Κοροβέση, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό Homme, τον Μάιο του 2015.