Privateer Rum: όταν ένα ρούμι γίνεται γνωστό για τον λάθος λόγο

Πέρασε ήδη, σχεδόν μια εβδομάδα, από την επεισοδιακή συναυλία των Coldplay στο Foxborough της Μασαχουσέτης, της οποίας η kiss cam, «συνέλαβε» ένα παράνομο ζευγάρι υψηλόβαθμων στελεχών (CEO & CPO) και μαζί του αστειεύτηκε μέχρι κι ο Chris Martin από το μικρόφωνό του: «Είτε έχουν δεσμό, είτε είναι πολύ ντροπαλοί». Τελικά, είχαν δεσμό. Παράνομο. Και η εν λόγω αποκάλυψη οδήγησε στην απόλυση του ενός (Andy Byron – CEO της εταιρείας Astronomer) και την αναστολή εργασίας της δεύτερης (Kristin Cabot – επικεφαλής του τμήματος ανθρώπινων πόρων της ίδιας εταιρείας). Γιατί όμως μπορεί αυτή η πληροφορία να ενδιαφέρει του αναγνώστες του Bitterbooze; Γιατί εκτός από τον Byron που είναι νυμφευμένος με παιδιά, είναι και η Cabot παντρεμένη, με τον CEO μιας άλλης εταιρείας, της Privateer Rum, η οποία παράγει ένα craft, αμερικανικό ρούμι!

Ακριβώς λοιπόν επειδή το ρούμι είναι εξαιρετικό, έχει ιστορία από πίσω του, αλλά και θέση στη σύγχρονη αγορά, θεώρησα πως οφείλει να ακούγεται για τους σωστούς λόγους, όχι επειδή η σύζυγος του CEO της τον απάτησε και το έμαθε η μισή υφήλιος.

Ο Andrew Cabot, CEO της Privateer

Το Privateer Rum ιδρύθηκε το 2011 στη Μασαχουσέτη, από τον απόγονο μιας οικογένειας με μακρά ιστορία στο εμπόριο, στην απόσταξη ρουμιού και στη «ναυσιπλοΐα» του 18ου αιώνα, τον Andrew Cabot. Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, ο Andrew Cabot ήταν κουρσάρος, πειρατής με άδεια να κάνει κούρσες σε εχθρικά πλοία και να τα λαφυραγωγεί. Κατά τη διάρκεια της αμερικανικής επανάστασης μάλιστα, ο Andrew Cabot κυβερνούσε έναν στόλο με 25 πλοία, τα οποία συμμετείχαν μάλιστα στην (αποτυχημένη) Ναυτική Εκστρατεία στον Κόλπο Πένομπσκοτ στο σημερινό Μέιν, ενάντια στους Βρετανούς.

Έξι γενιές αργότερα, ο Andrew Cabot ο πολύ νεότερος, ιδρύει το ρούμι Privateer και με τη βοήθεια της Maggie Campbell, μιας αρκετά καταξιωμένης αποσταγματοποιού, αρχίζει και ξεχωρίζει στην αγορά της craft αποσταγματοποιίας. Η δουλειά που έγινε εκεί ήταν τόσο καλή, που κάποια στιγμή η Maggie Campbell, άφησε τον ρόλο της στην Privateer για να φύγει μεταγραφή στον κολοσσό Mount Gay από τα Μπαρμπέιντος! Eδώ και μερικούς μήνες, βρίσκεται πίσω από ένα νέο πρότζεκτ ως συνδημιουργός, ένα νέο brand ρουμιού που αναμένεται από την ολοκαίνουρια εταιρεία στη Λουζιάνα, American Cane!

Πίσω στο Privateer και τον Andrew Cabot, ο οποίος συνεχίζει να παράγει αμερικανικό ρούμι χωρίς πρόσθετη ζάχαρη, χωρίς χρωστικές και «πασαλείμματα» με γλυκερίνη. Το ρούμι Privateer αποστάζεται από προσεκτικά επιλεγμένη μελάσα και ωριμάζει σε αμερικανικά δρύινα βαρέλια με σοβαρή δουλειά στην επεξεργασία τους (toasting/charring), ώστε να αναδείξουν τον χαρακτήρα των ρουμιών, χωρίς να τον σκεπάσουν.

Για το ιδιαίτερο προφίλ του ρουμιών Privateer, σύμφωνα με τους υπεύθυνους της εταιρείας, ευθύνεται η μακρά ζύμωση σε πιο κρύο περιβάλλον από το συνηθισμένο (περίπου 24 βαθμούς Κελσίου για έξι ημέρες), δημιουργώντας ένα wash περί τους 8% αλκοολικούς βαθμούς με αρκετούς εστέρες. Στη συνέχεια αποστάζουν δις σε χάλκινους άμβυκες, οι οποίοι παραμετροποιούνται αρκετά σε επίπεδο χρήσης πλακών (από καμία, έως οκτώ, ανάλογα το ρούμι που φτιάχνουν), μετά την απόσταξη το βασικό, λευκό ρούμι τους (New England White Rum) το ρίχνουν στους 50% αλκοολικούς βαθμούς με την προσθήκη νερού και το αφήνουν να ξεκουραστεί για δυο μήνες σε ανοξείδωτες δεξαμενές.

Ο Dylan Turner, υπεύθυνος παραγωγής του ρουμιού Privateer

Όσο για τα παλαιωμένα ρούμια τους, ξεκινώντας από το New England Reserve, αλλά και τις ειδικές τους εμφιαλώσεις, το Navy Yard και το Queen’s Share, αυτά ωριμάζουν σε έναν συνδυασμό βαρελιών, από χρησιμοποιημένα μπέρμπον, ρουμιού, μπράντι, όπως και σε καινούρια αμερικανικής δρυός. Πειραματίζονται βεβαίως σε διαφορετικούς συνδυασμούς βαρελιού και για αυτά τα τελευταία κρατούν τους αλκοολικούς βαθμούς λίγο πιο ψηλά.

Οι εκφράσεις της σειράς ξεχωρίζουν για το στεγνό, ξηρό προφίλ τους, το απροσδόκητο βάθος για την ηλικία τους, την πολυπλοκότητά τους και την απόλυτη απουσία πρόσθετων. Καλοφτιαγμένα ρούμια, χωρίς φυσικά το terroir της Καραϊβικής, αλλά με τεχνογνωσία στην παραγωγή και μεράκι. Φυσικά δεν είναι εύκολα στη γεύση ρούμια. Έχουν όμως ακεραιότητα, φανερώνουν προσοχή στη διαδικασία και βέβαια απευθύνονται σε εκπαιδευμένο κοινό. Τουλάχιστον όσα έχω δοκιμάσει είναι καλοφτιαγμένα, με ξεκάθαρο λόγο ύπαρξης και θέση στην αγορά. Και ο Andrew Cabot φαίνεται και ωραίος τύπος. Σίγουρα ένας λόγος παραπάνω.