Ocho Plata Puntas: Το κύκνειο άσμα του Tomas Estes

Παρουσιάστηκε στο Barro Negro Athens η πιο πρόσφατη έκδοση της τελευταίας δημιουργίας του Tomas Estes, του εκλιπόντα Αμερικανού που πρωτοέφερε πριν δεκαετίες την κουλτούρα της τεκίλας στην Ευρώπη και τη διέδωσε στον κόσμο ολόκληρο. Αυτά ήταν ελάχιστα μόνο από τα claim to fame του, όπως και το ότι ήταν συνιδρυτής του brand τεκίλας Ocho, ένα από τα πιο αγαπημένα, όχι μόνο δικά μου, brand, αλλά και όλων όσοι λατρεύουν την τεκίλα. Η περιορισμένης κυκλοφορίας τεκίλα Ocho Plata Puntas πρωτοκυκλοφόρησε το 2021, χρονιά που ο Tomas Estes τσέκαρε εισιτήριο για τα χωράφια με αγαύες του Παραδείσου και αποτέλεσε το τελευταίο, μεγάλο πρότζεκτ του. Είχα τη χαρά να δοκιμάσω τη δεύτερη έκδοση της Puntas στον απόλυτο εν Αθήναις ναό της τεκίλας και να γράψω μερικές αράδες για αυτή.

Είναι γνωστό πως, όπως και στα περισσότερα αποστάγματα, η δεύτερη απόσταξή τους διαχωρίζεται σε τρία μέρη· το πρώτο είναι η κεφαλή, το μεγαλύτερο που τελικά χρησιμοποιείται η καρδιά και η τελευταία ροή είναι η ουρά. Όσο απομακρυνόμαστε από την καρδιά προς την κεφαλή ή την ουρά, τόσο αυξάνεται η συγκέντρωση τοξικών συστατικών, όπως η μεθανόλη, στο εκάστοτε μέρος του αποστάγματος. Σε αυτά όμως τα μέρη και ιδιαιτέρως στην κεφαλή, περιέχονται και άλλα συστατικά, «υπεύθυνα» για την έντονη και χαρακτηριστική γεύση των αποσταγμάτων αγαύης· προπανόλη, γαλακτικός αιθυλεστέρας, οξικό οξύ και φουρφουράλη.

Στην παραγωγής της τεκίλας τα μέρη του αποστάγματος ονομάζονται αντίστοιχα cabeza ή puntas, cuerpo ή corazón και colas. Για την παραγωγή της Ocho Plata Puntas χρησιμοποιείται ένα ιδιότυπο Distiller’s Cut, ένα ιδιαίτερο «κόψιμο» από τον αποσταγματοποιό, που περιέχει άφθονη ποσόστωση κεφαλής (Puntas), αποστάζεται σε χαμηλούς αλκοολικούς βαθμούς για να διατηρήσει όσο το δυνατόν περισσότερα από τα πρωτογενή αρώματα, δεν αραιώνεται καθόλου με νερό και εμφιαλώνεται στους 53% αλκοολικούς βαθμούς.

Αλλά ας δούμε από την αρχή όλα τα στοιχεία παραγωγής της Ocho Plata Puntas. Οι αγαύες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή της προέρχονται από το Rancho Mesa Colorada, στα υψίπεδα Los Altos του μεξικανικού Jalisco, ένα χωράφι που επιβλέπει προσωπικά ο έτερος συνιδρυτής του brand Ocho, ο θρύλος Carlos Camarena. Το συγκεκριμένο χωράφι βρίσκεται πολύ κοντά στο νέο αποστακτήριο της Ocho, ‘’Los Alambiques’’. Οι καρδιές της αγαύης ψήνονται σε φούρνους από τούβλο και πέτρα, αφού καραμελώσουν περνούν από βιομηχανικού τύπου roller mill για την αφαίμαξη του χυμού, διαχωρίζονται από τις ίνες και ζυμώνονται σε ανοικτές ξύλινες δεξαμενές. Διπλή απόσταξη, στη συνέχεια, σε χάλκινους άμβυκες, μέχρι τους 53% αλκοολικούς βαθμούς, με αρκετή ποσόστωση από τις κεφαλές, όπως προανέφερα και πιστοποιημένα κανένα πρόσθετο. Αυτή ήταν η ιδέα του Tomas Estes. Η οποία υλοποιήθηκε λίγους μήνες πριν πεθάνει, το 2021.

Για την παρτίδα του 2023, ο Carlos Camarena ανέλαβε και πάλι την απόσταξη, ενώ για την ανάμειξη των διαφορετικών αποσταγμάτων, βρέθηκαν στις εγκαταστάσεις της Ocho κάποιοι από τους φίλους του brand, οι οποίοι τυγχάνουν και aficionado της τεκίλας· ο Luca Assis, η Romy Newland, αλλά και ο γιος του Tomas Estes, Jesse.

Οι φιάλες της Ocho Plata Puntas είναι φυσικά περιορισμένης κυκλοφορίας, αριθμημένες και, όπως αντιλαμβάνεστε, ήδη συλλεκτικές. Στην Ελλάδα θα είναι διαθέσιμες λιγότερες από πενήντα, όλες αποκλειστικά από το Barro Negro Athens, με τιμή λιανικής πώλησης: 150€. Εκεί θα έχετε την ευκαιρία να τη δοκιμάσετε, αλλά και να αγοράσετε κάποια φιάλη για το σπίτι. Πίσω από τη φιάλη θα βρείτε γευσιγνωστικές σημειώσεις από την Romy Newland, οι δικές μου είναι λίγο διαφορετικές και ακολουθούν παρακάτω:

Ocho Plata Puntas 2023 – σημειώσεις

Στη μύτη εκφράζεται ζωηρά με έντονη φυτικότητα, βοτανικότητα και λίγο φρούτο. Πράσινη πιπεριά, γκρέιπφρουτ, φασκόμηλο και δυόσμος, είναι τα πρώτα αρώματα που μου ήρθαν στο μυαλό. Στο στόμα είναι γοητευτικά ορυκτώδης, ανεπαίσθητα πιπεράτη, ελαφρώς αλμυρή, με μέτριο προς ελαφρύ σώμα -παρά τους 53% αλκοολικούς βαθμούς-, ενώ στην επίγευση εκτείνεται σε μέτρια προς μακρά διάρκεια. Αυτή την αίσθηση κακάο και εσπρέσο που γράφει η Newland ότι βρίσκει, εγώ δεν την αντιλαμβάνομαι. Υπάρχει μια ελαφρώς πικρή αίσθηση, η οποία όμως φθάνει μέχρι αυτή του μαύρου τσαγιού. Βουτυράτη, με μεταξένια υφή, σα να κουρσάρεις επάνω σε αλατισμένο βούτυρο. Μια τεκίλα για όλους όσοι αγαπούν αληθινά το εθνικό απόσταγμα του Μεξικού, παρακαταθήκη ενός από τους σπουδαιότερους ανθρώπους που εμπνεύστηκαν από την κουλτούρα της.