Τα μοναστήρια να ‘ναι καλά

Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα, τι δέος πιάνει ορισμένους ανθρώπους που πίνουν μπύρα όταν ακούν για «μοναστηριακές». Είναι το μυστήριο; Η αγάπη για την θρησκεία; Ή είναι μια άγνοια γεγονότων και καταστάσεων, ειδικά όταν μπύρες που δεν έχουν καμία σχέση με μοναστηριακές, βαφτίζονται ή κατηγοριοποιούνται ως τέτοιες;

Πραγματικά, το κυνήγι για μοναστηριακές μπύρες εντείνεται όλο και περισσότερο και κοντράρεται στα ίσα με το κυνήγι των IPA. Και οι δυο, έχουν φανατικό κοινό, το οποίο τις αναζητά παντού. Πρόσφατα, με ρώτησαν για μια ακόμη φορά αν είναι μοναστηριακή μια μπύρα που κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά και στην ετικέτα έχει καλόγερο. Η απάντηση μου ήταν βεβαίως αρνητική. Με αφορμή αυτό το γεγονός όμως, ας αναλύσουμε τι ακριβώς ορίζεται ως μοναστηριακή μπύρα.

«Μοναστηριακή» είναι ο προσδιορισμός που δίνεται σε μια μπύρα η οποία παράγεται σε μοναστήρι ή κάποιο μοναστήρι συνδέεται με την παραγωγή της. Με άλλα λόγια, μια μπύρα που λανσαρίστηκε από μια ζυθοποιία με έδρα την Ύδρα (τυχαίο το νησί) και έχει έναν ορθόδοξο καλόγερο στην ετικέτα της, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μοναστηριακή. Πρόκειται για διαφημιστικό τρικ.

Οι μοναστηριακές μπύρες είναι απλά μπύρες. Δεν είναι θεόσταλτες, δεν έχουν κάποια θεϊκή μαγιά, ούτε έχει βάλει το χέρι του ο θεός. Άρα, μια μοναστηριακή μπύρα είναι, για παράδειγμα, αφροζύμωτη, σκούρα και έχει στην συνταγή της λυκίσκο, νερό, δημητριακά και πολύ πιθανό βότανα και μυρωδικά. Συνεπώς, λέμε ότι είναι μια Dark Ale.

Οι μοναστηριακές μπύρες έχουν στιλ, το οποίο προσδιορίζει τι πίνουμε κάθε φορά. Dubbel, Trippel, Dark, Blonde και άλλα. Δεν είναι δηλαδή γενικά «μοναστηριακή», αλλά έχει όνομα μπύρας, όπως για παράδειγμα, Abbey Trippel Ale. Ένα το κρατούμενο. Δεν μπορούμε να πούμε είναι μοναστηριακή και να περάσει έτσι. Είναι αόριστο. Δύο τα κρατούμενα. Πάμε για το τρίτο και σημαντικότερο. Οι μοναστηριακές μπύρες διακρίνονται σε Trappist και Abbey.

Trappist είναι οι μπύρες που έχουν πάρει την πιστοποίηση από το συμβούλιο του ομώνυμου τάγματος, την οποία βρίσκουμε στην ετικέτα της φιάλης. Οι προϋποθέσεις για να πάρει αυτή την πιστοποίηση μια μπύρα είναι, αρχικά να υπάρχει μοναστήρι Trappist, με μοναχούς που να παράγουν αυτή την μπύρα και ακολούθως να τηρούνται οι κανόνες που ορίζονται από το καταστατικό, όπως τα έσοδα να συντηρούν τις εγκαταστάσεις και τους μοναχούς. Το υπόλοιπο κέρδος θα πρέπει να δίνεται σε φιλανθρωπίες. Αυτή την στιγμή υπάρχουν 12 μοναστήρια που μπορούν να χαρακτηριστούν Trappist, έντεκα στην Ευρώπη και ένα στις ΗΠΑ, ενώ εξετάζονται και άλλες αιτήσεις.

Απ την άλλη, οι Abbey (Αββαείου) είναι μπύρες που παράγονται από μοναστήρια τα οποία δεν ανήκουν στο τάγμα των Trappist. Είναι επίσης, μπύρες που κάποτε παράγονταν από μοναστήρια, αλλά πλέον παράγονται από ιδιώτες και πολυεθνικές. Πριν από μερικά χρόνια, υπήρχαν μόλις (!) 18 μοναστηριακές μπύρες Abbey.

Όλα τα παραπάνω, έχουν άμεση σχέση με την βέλγικη κουλτούρα ζυθοποιίας και όχι με την παγκόσμια. Υπάρχουν βεβαίως, πολλές φίρμες, οι οποίες μπορεί να λειτουργούν στην μορφή των Abbey από άλλες χώρες. Επίσης να σημειωθεί ότι κάθε μοναστήρι ενδέχεται να παράγει περισσότερες από μια μπύρες. Για παράδειγμα, η Grimbergen είναι Abbey, και αυτό ισχύει για όλες τις ετικέτες της, την Double, την Blonde και την Blanche, που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά και όχι μόνο.

Τέλος, να καταθέσω και μια προσωπική άποψη. Στο εξωτερικό οι μοναστηριακές διακρίνονται απευθείας σε Abbey και Trappist. Δεν υπάρχει μια ομάδα, οι μοναστηριακές, με δυο υποομάδες, όπως συμβαίνει στη χώρα μας. Η δική μου λογική, λέει ότι καλό θα ήταν και εμείς να υιοθετήσουμε, αυτόν τον τρόπο και να σταματήσουμε να τις αποκαλούμε μοναστηριακές γενικά, απλά και μόνο λόγω ετικέτας ή για διαφημιστικούς λόγους. Θα μπορούσαμε, για παράδειγμα, να λέμε ότι αυτές οι μπύρες είναι «μοναστηριακού τύπου».

Το πιθανότερο όμως είναι, ότι άκρη δύσκολα θα βγάλουμε σχετικά με το θέμα, τουλάχιστον άμεσα, διότι, καθώς δεν υπάρχει μια ολοκληρωμένη παγκόσμια άποψη, κάθε γνώμη που δεν καταργεί τις οδηγίες και τα πλαίσια των Abbey και Trappist, δεν μπορεί βάσιμα να αμφισβητηθεί, αλλά ούτε και να υιοθετηθεί απόλυτα.

Υ.γ.: Αν στο μέλλον υπάρξει μικροζυθοποιείο στην Ύδρα με καλόγερο στην ετικέτα, θέλω αφενός ποσοστά για την ιδέα, αφετέρου φάσκελο γιατί δεν παίζω στοίχημα ή τζόκερ.