Οδηγός για αρχάριους: Πώς να επιλέξετε και να απολαύσετε το πρώτο σας ουίσκι!
Γιαννης Κοροβεσης•Articles
Κωνσταντίνος Δημόπουλος*
- Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα πολύ να πρωτοτυπήσω με κάποια ιδιαίτερη ιστορία που να περιλαμβάνει κάποιο single malt μακράς παλαίωσης, τζαζ μουσική και λίγο μυστήριο στην ατμόσφαιρα, αλλά πολύ φοβάμαι πως και η δική μου ιστορία δεν θα διαφέρει από πολλών άλλων. Από όσα μπορώ να θυμηθώ, κάποιο Haig θα πρέπει να βρέθηκε στο δρόμο μου, κάπου εκεί κοντά στα όρια της ενηλικίωσης, σίγουρα παραγεμισμένο με κακό πάγο και κοκακόλα, σίγουρα σε κάποιο παραλιακό κλαμπ αμφιβόλου αισθητικής, σίγουρα σε ένα από αυτά που φιλοξενούσαν (καθημερινά τότε) τα «βλαστάρια» των νοτίων προαστίων και -σχεδόν- σίγουρα με παρέα που έχω να δω από τότε! Από την άλλη βέβαια, το πρώτο ουίσκι που θυμάμαι να απόλαυσα πραγματικά, ήταν προ αμνημονεύτων ετών, στο παρθενικό μου ταξίδι στη Σκοτία, όπου και βρέθηκα στο αποστακτήριο του Dalwhinnie και έζησα επιτέλους (OK, εν μέρει) την ιστορία της εισαγωγής…
- Προφανώς και το γούστο είναι προσωπική υπόθεση και πιθανότατα αυτό που έχω εγώ στο μυαλό μου ως «συμβουλή» για ανθρώπους που δεν έχουν δοκιμάσει ξανά ουίσκι να ακουστεί ακόμα και… αιρετικό! Παρόλα αυτά όμως, ένα smooth και «ευκολόπιοτο» απόσταγμα από την Ιρλανδία (ανέκαθεν είχα ένα soft spot για το Jameson άλλωστε) σε ποτήρι highball, συνοδευόμενο από σωστό πάγο και μια πολύ καλή σόδα ή ακόμα και -γιατί όχι- ginger ale, μπορούν να κάνουν θαύματα στον ουρανίσκο του «πρωτάρη» και να αποτελέσουν ένα πρώτης τάξεως ουίσκι για αρχάριους! Εναλλακτικά, υπάρχει πάντα και ο δρόμος των σκοτσεζικων blended Scotch, που ανοίγεται διάπλατα μπροστά σε κάθε νεοφερμένο ‘’whisky enthusiast’’, με αγαπημένα (αν και «παλιακά» για κάποιους) brands, όπως το Ballantine’s ή το Teacher’s, να προσφέρουν απλόχερα απόλαυση.
*Γεννήθηκα στον Πειραιά, μεγάλωσα στα νότια προάστια, αλλά μένω πλέον μόνιμα στο κέντρο της Αθήνας. Ξεκίνησα να δουλεύω στον περιοδικό τύπο, αλλά τα τελευταία δεκαπέντε περίπου χρόνια εργάζομαι στον χώρο της διαφήμισης. Αγαπώ το ουίσκι, τη μουσική, τα videogames, τις γάτες, την πόλη μετά τις 9 το βράδυ, και πάνω από όλα, εκείνη που μου έμαθε (τα περισσότερα από) όλα αυτά.