Υπάρχουν άραγε στέκια στην Αθήνα σήμερα; Έξι Αθηναίοι γράφουν.

Γαβριέλλα Τριανταφύλλη – Διευθύντρια Καλλιτεχνικού Προγραμματισμού & Παραγωγής, ΚΠΙΣΝ

στέκι < ουσιαστικοποιημένο στέκει (γ’ πρόσωπο του στέκω) ορθογραφημένο κατά τα ουδέτερα σε ι, συνηθισμένο σημείο συνάντησης μιας παρέας, π.χ. ένα καφενείο ή ένα μπαρ
[Wiktionary]

Τί συμβαίνει, όμως, όταν η δουλειά σου περιλαμβάνει τόσο πολύ κόσμο που αυτό που τελικά σου λείπει είναι να «συναντηθείς» με τον εαυτό σου, εκτός σπιτιού;
Πώς μπορεί να συμβεί αυτό σε ένα πλαίσιο όπως η ελληνική κοινωνία, στο οποίο όταν μια γυναίκα βρεθεί έξω μόνη της (και δη σε μια μπάρα!), δίνει αυτομάτως ένα συγκεκριμένο σήμα;

Είναι οκ (πλέον) μια γυναίκα να πηγαίνει μόνη της στο θέατρο ή στο σινεμά. Αλλά τί συμβαίνει, πώς την κοιτούν όταν επιλέξει να κάνει κάτι τόσο «παραδοσιακά» κοινωνικό όπως το να φάει ή να πιει ένα ποτό μόνη της; Γιατί είναι απόλυτα φυσιολογικό ο φίλος μου ο Νικόλας να πίνει μόνος του ένα ουίσκι στο βάθος του μπαρ, αλλά όταν παραγγέλνω μόνη μου ένα τζιν, με κοιτούν λες και κάτι πρέπει να εξηγηθεί; Και πώς θα πιώ αυτό το τζιν με την ησυχία μου, χωρίς να νιώσω άβολα, χωρίς να χρειάζεται να μπω σε κουβέντες —εκτός αν το θελήσω; Γιατί μπορεί και να το θελήσω. Δεν είναι πάντα το ένα ή το άλλο.

Το στέκι είναι για μένα το μέρος που σε ξέρουν, ξέρουν —περίπου— τι θα θες να πιείς εκείνη τη μέρα, που σου μιλάνε, που σε αφήνουν και στην ησυχία σου και (πολύ σημαντικό) σε φροντίζουν και προσέχουν με την άκρη του ματιού τους.

Στέκι είναι το Galaxy, ειδικά τις απογευματινές ώρες, εκεί, στη μέσα γωνία, με τον ξύλινο τοίχο και το πορτατίφ, στο οποίο μαγικά φροντίζει ο κύριος Στέλιος να βρεθείς. Στέκι είναι ο Μπάμπουρας, μετά το θέατρο, πριν πάω σπίτι, με το Χρήστο σχεδόν πάντα στη δική του γωνία, κόσμο να μπαίνει και να βγαίνει, κάπως σαν την πλατεία του χωριού, μόνο που σε αυτή την πλατεία έχει και πολύ ωραία Negroni.

Ίσως, τελικά, το στέκι να είναι και μια μικρή νίκη: ένας χώρος όπου μια γυναίκα στην Ελλάδα του 2025 να μπορεί να κάθεται μόνη της —και να μην χρειάζεται να εξηγεί τίποτα.

Γαβριέλλα Τριανταφύλλη