Έξι Αθηναίοι ονειρεύονται και περιγράφουν το ιδανικό beach bar!

Το ιδανικό beach bar για μένα δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα ήταν κάπως έτσι:

Χτισμένο μέσα σε έναν αμμόλοφο από τους πολλούς της παραλίας. Δεν  θα είχε κανένα άλλο μαγαζί, ούτε άλλο beach bar δίπλα του, μόνο πολύ μικρά σπιτάκια σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου στην πίσω πλευρά, για να μπορεί κάποιος να μένει.

Από τα δύο μικρά ηχεία στη μία και στην άλλη άκρη του θα έπαιζε σε χαμηλή ένταση πιάνο ή jazz μουσική και όταν είχε μποφόρ, ο ήχος της μουσικής θα εναλλασσόταν με τον ήχο των κυμάτων και του αέρα. Θα σέρβιρε νερό, καφέ, φρούτα και ξηρούς καρπούς.

Θα κατρακυλούσαμε στους αμμόλοφους, θα παίζαμε μέχρι να εξαντληθούμε και να γίνουμε χρυσαφένιοι από την άμμο και μετά θα βουτούσαμε στα κρυστάλλινα νερά της παραλίας. Θα γνωρίζαμε το μέρος μόνο εμείς και δέκα φίλοι και θα ήμασταν μόνο μεταξύ μας, χωρίς πρόγραμμα.

Αυτό το beach bar θα μπορούσα να το νοικιάσω με την παρέα μου για όσο και θα ήταν αποκλειστικά δικό μας, απομονωμένο και προστατευμένο από εξωτερικούς επισκέπτες.

Ιωάννα Χατζηανδρέου – φωτογράφος