Η φετινή λίστα με ουίσκι για τον Άγιο Βασίλη πέντε ουισκόφιλων!

Η λίστα με ουίσκι προς τον Άγιο Βασίλη από τον Φοίβο Σουέρεφ 

Δεκαετίες μετά το τελευταίο μου γράμμα προς τον Άγιο των Χριστουγέννων, βρίσκομαι ξανά σε μια περιέργως γνώριμη στιγμή ενθουσιασμού και περισυλλογής… Για άλλη μια φορά καλούμαι να φορέσω τα ρόδινα γυαλιά της νοσταλγίας και, υπό το πρίσμα τους, να γράψω ένα γράμμα. Πώς θα ξεκινήσω; Τι θα ζητήσω;

Αγγίζοντας το κουτί των μνημών μου, συνειδητοποιώ πως το πάθος, ο ρομαντισμός και η ανυπομονησία που με διακατέχουν αυτή τη στιγμή είναι πιο οικεία συναισθήματα απ’ όσο θα περίμενα… Και κάπου εδώ κάνω τη σύνδεση: το παιδί μέσα μου δεν σταμάτησε ποτέ να πιστεύει στον Άγιο Βασίλη και να περιμένει τα δώρα των Χριστουγέννων· απλώς το έκανε με διαφορετικό τρόπο.

Κάθε φορά που κάθομαι με φίλους και μοιράζομαι ένα δράμι, κάθε φορά που κάποιος μου κλείνει με νόημα το μάτι και μου λέει «δοκίμασε αυτό», κάθε φορά που με τους συνοδοιπόρους μου στον κόσμο της γεύσης και των αρωμάτων αναπολούμε τα δράμια που μας συγκίνησαν, που μας ταξίδεψαν, που μας αναστάτωσαν, καταλαβαίνω πως, σαν παιδί, αναμένω αυτή τη στιγμή σαν τα Χριστούγεννα και πως αυτοί είναι οι δώρα-φέροντες, οι σύγχρονοι Άγιοι Βασίληδες της ζωής μου.

Αυτό το γράμμα, λοιπόν, είναι ένας φόρος τιμής για όλους εσάς, τους σύγχρονους Αγίους Βασίληδες. Είθε να φέρετε τα Χριστούγεννα ξανά —και κάθε φορά— με αυτές τις πράξεις αγάπης.

Τέλος, κι εγώ με τη σειρά μου θα μοιραστώ τη δική μου λίστα με ουίσκι, με τρία δράμια που με ταξίδεψαν και ελπίζω να κάνουν το ίδιο και σε εσάς. 

Bowmore Tempest 10 year old, Batch 4 , 55.1% Abv – Για τους λάτρεις της τύρφης

Το παλαιότερο αποστακτήριο του Islay (μία από τις έξι περιοχές της Σκοτίας, στις οποίες κατηγοριοποιούνται τα αποστακτήρια τόσο γεωγραφικά όσο και ως προς τον χαρακτήρα του αποστάγματος που παράγουν)  και προσωπικό αγαπημένο, το Bowmore δε θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα ενός γράμματος προς τον αγαπημένο Άγιο. Κατά καιρούς έχουν κυκλοφορήσει εμφιαλώσεις από το συγκεκριμένο αποστακτήριο που έχουν ταράξει τα νερά του παγκοσμίου χάρτη του ουίσκι. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια το αποστακτήριο δεν βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο και οι εμφιαλώσεις του δεν κουβαλούν το περιεχόμενο που έχτισε μια τέτοια παρακαταθήκη.

Ας μου επιτραπεί αυτή η συναισθηματική παρέκκλιση. Συνεχίζοντας, επέλεξα μια φιάλη που —κατά προσωπική μου άποψη— διατηρεί ακόμη τη χάρη του Bowmore «στα καλά» του. Το Bowmore Tempest, Batch 4, εμφιαλωμένο το 2012 και στους 55,1% αλκοολικούς βαθμούς. Παλαίωση αποκλειστικά σε βαρέλια first fill ex-bourbon για 10 χρόνια, δηλαδή βαρέλια αμερικανικής δρυός που έχουν φιλοξενήσει αμερικανικό μπέρμπον μόνο μία φορά, πριν χρησιμοποιηθούν για την παλαίωση του νεαρού αποστάγματος (new make spirit) του Bowmore. Χωρίς πρσθήκη χρώματος, χωρίς ψυχρό φιλτράρισμα.

Ένα ουίσκι για τους λάτρεις της τύρφης στα καλύτερά της. Η μεγάλη εντύπωση που μου έκανε αυτό το δράμι όταν το πρωτοδοκίμασα ήταν το πόσο μαεστρικά παντρεύεται το λεπτεπίλεπτο και στρογγυλό απόσταγμα του Bowmore με την αλμύρα και το ιώδιο της θάλασσας. Στη μύτη, αρώματα καπνού και τύρφης με μια μεγάλη δόση θαλασσινού ιωδίου, με πιο γλυκά και φρουτένια αρώματα να διαδέχονται την τύρφη: βανίλια, μέλι και άγουρα εσπεριδοειδή. Στο στόμα ο καπνός κάνει αισθητή την παρουσία του, αλλά, όπως και στη μύτη, τον διαδέχονται πιο φρέσκα και δροσερά αρώματα, όπως καραμέλα, μπανάνα, μέντα, και στο τέλος πιπέρια, τα οποία επιμένουν καθ’ όλη τη διάρκεια της επίγευσης. Σώμα λεπτό και ντελικάτο, επίγευση μακρά, γεμάτη πιπέρια, που αφήνει ένα πολύ ευχάριστο μούδιασμα σε όλη την παλέτα.

Σίγουρα οι αλκοολικοί του βαθμοί μπορεί να αποθαρρύνουν κάποιον που δεν έχει ακόμη μεγάλη τριβή με τον βασιλιά των αποσταγμάτων. Παρ’ όλα αυτά, λίγες σταγόνες νερό μπορούν να ρίξουν την αλκοολική δύναμη και να ανοίξουν το κουβάρι των συμπυκνωμένων αρωμάτων και γεύσεων, κάνοντας την εμπειρία πολύ πιο ευχάριστη για κάποιον που μόλις ξεκινά το ταξίδι του στο απόσταγμα.

Benriach Albariza 22 years old, 46% Abv – Το επόμενο επίπεδο

Το BenRiach είναι ένα αποστακτήριο που βρίσκεται στο βόρειο Speyside (περιοχή όπως το Islay) από το 1898, το οποίο, όπως και τα περισσότερα αποστακτήρια της Σκοτίας, έχει ανοίξει και κλείσει επανειλημμένα πριν μπει στη «χρυσή εποχή» του το 2004 υπό έναν πραγματικό θρύλο της απόσταξης και του Νερού της Ζωής, τον Billy Walker. Ο Walker παρέδωσε το αποστακτήριο το 2017 στη μετέπειτα Master Distiller του, Rachel Barrie.

Το μπουκάλι που κρατώ στα χέρια μου αυτή τη στιγμή και για το οποίο θα προτείνω είναι εμφιαλωμένο από εκείνη τη χρυσή περίοδο του BenRiach. Πρόκειται για το BenRiach Albariza, εμφιαλωμένο την 01/02/2017 στους 46% αλκοολικούς βαθμούς, παλαιωμένο για 22 έτη με «τελείωμα» σε βαρέλια που προηγουμένως περιείχαν σέρι τύπου Pedro Ximenez. Χωρίς πρσθήκη χρώματος, χωρίς ψυχρό φιλτράρισμα.

Όταν ο καπνός ή η τύρφη «ωριμάζουν» για πολλά χρόνια μέσα στο βαρέλι, έχουν την τάση να μετατρέπονται με αργούς ρυθμούς σε άλλα στοιχεία, τα οποία χάνουν την ιδιότητα να μας θυμίζουν καπνό, αλλά προσδίδουν στιβαρότητα και βάθος στο απόσταγμα. Το ουίσκι αυτό αποτελεί ακριβώς ένα τέτοιο παράδειγμα. Πλησιάζοντας το ποτήρι τύπου Glencairn στη μύτη, οι πρώτες εικόνες που μου έρχονται είναι από βυρσοδεψείο: δέρμα, βερνίκι, ζωικές νότες και καπνός. Στο στόμα εμφανίζεται ένα λιπαρό απόσταγμα, γεμάτο καφέ, δέρμα και αποξηραμένα δαμάσκηνα. Το ουίσκι αυτό καλύπτει —ας μου επιτραπεί η έκφραση— σαγηνευτικά όλη μου τη στοματική κοιλότητα.Μεσαία προς μεγάλη επίγευση, με έντονα ζωικά στοιχεία. Πολυπλοκότητα και βάθος χωρίς υψηλούς αλκοολικούς βαθμούς. Κατ’ εμέ, ιδανικό για να έρθει κάποιος σε πρώτη επαφή με ένα «ενήλικο» και σοβαρό ουίσκι που δεν ζητά, αλλά προστάζει την προσοχή σου.

anCnoc 24 years old, 46% Abv – Το ευκολόπιοτο

Στα Highlands της Σκοτίας βρίσκεται ένα αποστακτήριο του οποίου το προϊόν οι φανς του Haig (ομολογώ πως κάποτε ανήκα κι εγώ σε αυτή την κατηγορία) έχουν ακούσια καταναλώσει, καθώς ένα μεγάλο κομμάτι της παραγωγής του προοριζόταν για το συγκεκριμένο blended whisky. Πρόκειται για το αποστακτήριο Knockdhu.Το συγκεκριμένο αποστακτήριο παράγει single malt, το οποίο ονομάζει anCnoc και στα γαελικά (την κέλτικη τοπική γλώσσα της Σκοτίας) σημαίνει «ο Λόφος». Φημολογείται πως η επιλογή αυτής της ονομασίας για το single malt έγινε ώστε να αποφευχθεί η σύγχυση με το αποστακτήριο και το single malt του Knockando.

Το μπουκάλι που κρατώ είναι εμφιαλωμένο το 2020 στους 46% αλκοολικούς βαθμούς, έχοντας παλαιώσει για 24 ολόκληρα χρόνια σε βαρέλια των οποίων τα είδη δεν έχουν γνωστοποιηθεί από το αποστακτήριο. Χωρίς προσθήκη χρώματος και χωρίς ψυχρό φιλτράρισμα.

Ίσως και το πιο «εύκολο» μπουκάλι της σειράς. Ένα ολοστρόγγυλο και ευχάριστο δράμι, γεμάτο μπαχαρικά, γεύσεις και αρώματα Χριστουγέννων. Στη μύτη: κανέλα, μοσχοκάρυδο, ξύσμα πορτοκαλιού, αλλά και μέλι∙ από εκείνα τα σκουρόχρωμα, γεμάτα βοτανικότητα, που σου έφερε ένας γνωστός από το χωριό. Συνειδητοποιώ πως μέσα στον συλλογισμό μου και στην προσπάθεια να ξεδιπλώσω και να εξερευνήσω το περιεχόμενο του ποτηριού μου, το έχω κιόλας αδειάσει. Βάζω δεύτερο -το πιο ευκολόπιοτο εκ των τριών, θα πω- και συνεχίζω.

Πολύ συνεπές από τη μύτη στο στόμα: τα ίδια αρώματα που βρήκα στην μύτη γίνονται γεύσεις και κατακλύζουν τον ουρανίσκο. Μπαχαρικά και ξύσμα πορτοκαλιού ξανά, αλλά εδώ εμφανίζονται πιο γλυκιές και παιχνιδιάρικες νότες… κάτι που θυμίζει εκείνες τις σκληρές καραμέλες πορτοκάλι και μανταρίνι που πρόσφεραν για κέρασμα πολλά γραφεία της εποχής. Μεσαίο τελείωμα, με ήπια τανικότητα και βοτανικότητα. Φοβούμαι μήπως, στην προσπάθειά μου να καταγράψω το πλήρες ταξίδι στο οποίο με βάζει αυτό το μπουκάλι, το απαλλάξω εντελώς του περιεχομένου του. Ένα μπουκάλι για όσους θέλουν να πάρουν κάτι ξεχωριστό για τις εορταστικές μέρες, με περιεχόμενο που μπορεί να εκτιμήσει και να απολαύσει οποιοσδήποτε, ανεξαρτήτως της εμπειρίας του με το ουίσκι.

Και κάπου εδώ φτάνω στο πέρας του γράμματός μου προς τον Άγιο Βασίλη, το οποίο πάλι παρασύρθηκα και το έκανα γευσιγνωσία· αλλά, ένεκα των ημερών, συμπαθάτε με και συγχωρέστε με.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον οικοδεσπότη μας και δημιουργό του Bitter Booze, τον Γιάννη Κοροβέση, που μου έδωσε τη μεγάλη χαρά να με συμπεριλάβει στην ίδια στήλη με μεγάλες προσωπικότητες του ουίσκι και του αποστάγματος της χώρας μας.

Χρόνια πολλά σε όλους, με αγάπη, θαλπωρή και ευτυχισμένες στιγμές. Ας επαναλάβω την ευχή που έδωσα και στον πρόλογο: Είθε να φέρετε τα Χριστούγεννα ξανά -και κάθε φορά- μέσα από τις δικές σας πράξεις αγάπης.