Οδηγός για αρχάριους: Πώς να επιλέξετε και να απολαύσετε το πρώτο σας ουίσκι!

Γιάννης Αικατερινίδης*

1. Φυσικά και θυμάμαι το πρώτο μου ουίσκι το οποίο, δεν σας κρύβω, ότι ήταν το ίδιο που έπινε και ο πατέρας μου εκείνη την εποχή. Οφείλω να επισημάνω πως η πρώτη μου επαφή με το αλκοόλ ήταν στα σκληρά 90’s, οπότε και οι επιλογές ήταν, τουλάχιστον στη χώρα μας, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ένα, δύο, τρία (;) Glenfiddich 12 ετών (το οποίο μεγαλώνει, μεγαλώνει σωστά παιδιά) στο μπαρ Planitario, στη Σητεία της Κρήτης, το καλοκαίρι του 1996. Στα μάτια μου τότε φάνταζε κάτι πολύ εξεζητημένο, καθώς η πλειονότητα των φίλων και γνωστών μου ήταν ταγμένοι στο Johnnie Waller Red Label, άντε και κανένα Dimple ή Chivas αν ήθελε κάποιος να δηλώσει ρέκτης του καλού αποστάγματος. Οι εντυπώσεις κάθε άλλο παρά θετικές ήταν και οι παρενέργειες του αλκοόλ με οδήγησαν σε μια νύχτα γνήσιου εξευτελισμού στην παρέα μου, που με έβλεπαν σαν εξωγήινο, γιατί ήταν η πρώτη φορά που μεθούσα. Όπως φαντάζεστε, έκανα αρκετό καιρό να βάλω αλκοόλ στο στόμα, μετά από αυτή την επεισοδιακή πρώτη γνωριμία με το νερό της ζωής.
2. Αρχικά, θα πρότεινα να κυνηγήσει την ποιότητα και όχι την ποσότητα. Αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό που θα πρέπει να έχει κάποιος στο μυαλό του, αν θέλει ξεκινήσει να βαδίζει το μονοπάτι που οδηγεί στον μαγικό κόσμο του ουίσκι. Το μοναδικό αυτό απόσταγμα, δημιουργείται όταν η φαντασία, η τέχνη και η επιστήμη συνδυάζονται με την ευρηματικότητα του νου και τις αισθήσεις του ανθρώπου, οπότε χρειάζεται σεβασμό. Δώστε του τον απαραίτητο χρόνο. Μυρίστε και ξανα-μυρίστε και μετά δοκιμάστε. Αφήστε το να ξυπνήσει μνήμες και συναισθήματα και ίσως, αρχίσουν να σχηματίζονται στο μυαλό σας εικόνες. Η πολυπλοκότητα του αποστάγματος είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να ασχοληθείς με ένα και μόνο dram για αρκετή ώρα. Ετικέτες, επιτρέψτε μου να μην αναφέρω, καθώς είναι τόσο μεγάλη η ποικιλία από όμορφα «εισαγωγικά» ουίσκι, αυτά που λέμε ουίσκι για αρχάριους, που θα ήταν κρίμα να εγκλωβιστούμε σε μερικές ετικέτες. Όσον αφορά όμως τρόπους σερβιρίσματος, θα πρότεινα να προμηθευτεί, όποιος ή όποια θέλει να δοκιμάσει ένα εκλεκτό ουίσκι, το κατάλληλο ποτήρι. Θεωρώ πως παίζει μεγάλο ρόλο, προκειμένου να αναδειχθούν τα αρώματα του ουίσκι. Προσωπικά προτιμώ το κλασικό Glencairn Whisky Glass, αν και τώρα τελευταία έχω βολευτεί και με το Glencairn Copita. Επίσης, αρχικά το δοκιμάζουμε σκέτο, προκειμένου να δούμε πως το προτείνει το αποστακτήριο ή ο ανεξάρτητος εμφιαλωτής που το έχει εμφιαλώσει και αν δούμε ότι το αλκοόλ του μας «γρατζουνάει», τότε ρίχνουμε ελάχιστο (και όταν λέω ελάχιστο, εννοώ ελάχιστο) νερό σε θερμοκρασία δωματίου.

*Βαπτισμένος εδώ και πολλά χρόνια στο νερό της ζωής, ο Γιάννης Αικατερινίδης παραμένει αγνός λάτρης τριών συστατικών: του νερού, του βυνοποιημένου κριθαριού και της μαγιάς! Το 2009 αποφάσισε να πάρει ένα backpack και να κάνει το πρώτο του ταξίδι στη Σκοτία για να δει πως δημιουργείται το αγαπημένο του απόσταγμα. Από εκείνη τη στιγμή, μέχρι και σήμερα, έχει γυρίσει δεκάδες αποστακτήρια και έχει να μοιραστεί εκατοντάδες ιστορίες γεμάτες τύρφη, μπαχαρικά και νότες εσπεριδοειδών.
Ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος του Greek Whisky Association (G.W.A.) από το 2018 έως το 2022. Από το 2015, γράφει άρθρα σε διάφορα μέσα και μοιράζεται σκέψεις και συναισθήματα που του γεννά το αγαπημένο του ουίσκι. Last but not least, για πέντε συναπτά έτη μοιραζόταν τις εμπειρίες του μέσα από το προσωπικό του blog, το Giannis Whisky and Travel a.k.a travelandwhisky.eu. Μετά τον έπνιξαν οι υποχρεώσεις τις καθημερινότητας…