Πως πίνεται το Campari; 10 κλασικά κοκτέιλ που πρέπει να δοκιμάσετε.

Αδιαμφισβήτητα αποτελεί ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα brand παγκοσμίως. Το έντονο πορφυρό του χρώμα είναι τόσο ξεχωριστό και μοναδικό, που έχει σχεδόν λάβει δική του ονομασία· κόκκινο του Campari. Το μιλανέζικο bitter, το πικρό αυτό λικέρ με την τόσο χαρακτηριστική γεύση, έχει καταφέρει, από το 1860 που δημιουργήθηκε μέχρι σήμερα, να αποτελεί σημείο αναφοράς. Τόσο στην κατηγορία του όσο και στα κοκτέιλ. Αν αναρωτιέστε όμως πως πίνεται το Campari, η απάντηση κρύβεται σε δέκα κλασικές συνταγές.

Πως πίνεται το Campari λοιπόν;

Negroni

Χιλιάδες αράδες έχουν γραφτεί, όχι μόνο από τον γράφων και τους έτερους συντάκτες του παρόντος σάιτ, αλλά και από εκατοντάδες άλλους γραφιάδες, ιστορικούς, κοκτεϊλοπότες και ηδονιστές του καλού ποτού, για το πιο εμβληματικό κοκτέιλ με Campari και το πλέον ευπώλητο κλασικό κοκτέιλ.

Στο Bitterbooze.com αγαπάμε το Negroni και, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, το έχει αγαπήσει και όλος ο κόσμος. Δεν υπάρχει πλέον καφέ, μπαρ, εστιατόριο, beach bar, μέχρι και ταβέρνα, που να μη σερβίρει το φλωρεντίνικο, κλασικό αυτό κοκτέιλ. Κι αν κάποιος με ρωτούσε πως πίνεται το Campari με τον πιο κλασικό τρόπο, η απάντηση θα ήταν μία· Negroni.

Το Campari στο Negroni κρατάει τα πικρά μπόσικα του κοκτέιλ, χαρίζει βάθος, πολυπλοκότητα και χρωματίζει τις αποχρώσεις του.

Milano – Torino

Το Campari δημιουργήθηκε, όπως έγραψα και πιο πάνω, από τον Gaspare Campari, το 1860. Πρωτοφτιάχτηκε στη Νοβάρα, λίγο έξω από το Μιλάνο, βασίστηκε στην παράδοση που είχε δημιουργηθεί στη βόρεια Ιταλία με τα αμάρο, κόκκινα ή σκουρόχρωμα, και βέβαια η επιτυχία του ήταν τέτοια, που δημιούργησε μια ολόκληρη σχολή.

Η βόρεια Ιταλία όμως είχε κι άλλα παραδοσιακά προϊόντα, με πιο σημαντικό, το τορινέζικο βερμούτ. Όταν ο Gaspare Campari έφτιαξε το λικέρ του, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να το αναμείξει με αυτό, φτιάχνοντας το Milano-Torino ή MiTo. Μάλιστα, έτσι ονομάστηκε κι ένας κλασικός ποδηλατικός αγώνας, από τους πιο παλιούς στον κόσμο, αφού ξεκίνησε το 1876! Μάλιστα, πριν μερικά χρόνια, είχα την ευτυχία να τρέξω κι εγώ τα 200 αυτά χιλιόμετρα με ποδήλατο, σε μια υπέροχη αναβίωση της κλασικής διαδρομής.

Americano

Στις αρχές του 20^ου αιώνα, όταν άρχισαν να γίνονται της μόδας τα «αμερικανικά» ποτά, δηλαδή, όπως τα εννοούσαν τότε, με πάγο και κάποιο αναψυκτικό, προστέθηκε σόδα και στο MiTo, δημιουργώντας το Americano. Οι Αμερικανοί το λάτρεψαν και, παρόλο που θεωρητικά διαδραματίζεται στα 50’s της Ιταλίας, θα μπορούσα πολύ εύκολα να φανταστώ των Τομ Ρίπλεϊ με ένα ποτήρι Americano ανά χείρας, να σουλατσάρει τα ιταλικά πλακόστρωτα.

Το Americano λοιπόν αποτελεί την πιο ανάλαφρη εκδοχή του Milano-Torino ή του Negroni, αφού αραιώνεται με σόδα (γλυκό βερμούτ – Campari – σόδα) και σερβίρεται συνήθως σε ψηλό ποτήρι με πάγο.

Garibaldi

Το Campari με πορτοκάλι αποτέλεσε έναν από τους αδιαμφισβήτητους πρωταγωνιστές στα πάλαι ποτέ ποτάδικα της χώρας. Σήμερα, το κλασικό ετούτο αναμειγνυολόγημα των δύο μόλις υλικών, φοράει τα καλά του επανεφεύροντας την ταυτότητά και το όνομα του και σερβίρεται στα καλύτερα μπαρ του κόσμου, με προσοχή στη λεπτομέρεια και στις αναλογίες. Η αξία της απλότητας του Garibaldi, όπως πλέον συνηθίζεται να αποκαλείται, εκτιμάται από τους απανταχού μπαρτέντερ —λαμβάνοντας θέση μεταξύ των πιο αγαπημένων τους ποτών—, ενώ κοντράρει στα ίσια highball και απεριτίβο, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ.

Παίρνει το όνομά του από τον Στρατηγό Γκαριμπάλντι, οπότε αν κι εσείς θέλετε να τον τιμήσετε, δεν έχετε παρά να ανακατέψετε σε ποτήρι τύπου Highball, Campari με φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκαλιού σε αναλογία 1:3 ή 1:3.5 και να γαρνίρετε με μια σφήνα πορτοκαλιού.

Boulevardier

Δημιουργήθηκε λίγα χρόνια μετά το αυθεντικό Negroni, χωρίς να γνωρίζουμε όμως ακριβώς πότε. Ο Harry MacElhone στο βιβλίο του ‘’Barflies & Cocktails’’ από το 1927 πιστώνει στον Erskine Gwynne, εκδότη του παριζιάνικου περιοδικού ‘’Boulevardier’’, τη δημιουργία του ομώνυμου κοκτέιλ που αντικαθιστά το τζιν με το αμερικανικό ουίσκι. Αν μάλιστα θέλουμε να είμαστε ακριβείς, τότε θα τσιμπήσουμε λίγο περισσότερο το ουίσκι, καταργώντας τον άτυπο κανόνα των τριών ίσων μερών που ζητά το Negroni.

Photo by Katerina Paspaliari

Το Campari λάμπει κι εδώ, δημιουργώντας ένα τόσο διαφορετικό αποτέλεσμα από το κλασικό κοκτέιλ της Φλωρεντίας.

Ο καλός φίλος και εκλιπών, Νίκος Ζαχαριάδης, είχε αφιερώσει ένα ολόκληρο κείμενό του στο Boulevardier, το μακρινό 2013, πριν χαθεί από τον μάταιο τούτο κόσμο, δηλώντας ακραιφνώς πως «είναι φτιαγμένο από τα υλικά των αναμνήσεων». Δοκιμάστε το, μάλλον θα συμφωνήσετε.

Campari Spritz

Αν βαρεθήκατε το Aperol Spritz και θέλετε κάτι λίγο πιο πικρό ή το «Campari με σόδα» και θέλετε κάτι πιο τσαχπίνικο, πιάστε το prosecco από το ψυγείο. Το Campari Spritz είναι μία ακόμη χαρακτηριστική απάντηση στο ερώτημα “ πως πίνεται το Campari ”. Χρησιμοποιήστε τις ίδιες αναλογίες με το Aperol Spritz (3:2:1) ή τις αγαπημένες σας, προσθέστε πάγο και ξύστε μια φλούδα πορτοκαλιού ή βάλτε μια ολόκληρη, ζουμερή φέτα. Εγένετο Campari Spritz. Τόσο εύκολο, τόσο γρήγορα.

Campari Shakerato

Αν δεν το έχετε δοκιμάσει ακόμη, αν δεν έχετε χτυπήσει το αγαπημένο σας amaro με πάγο, ώστε να σερβιριστεί παγωμένο και αραιωμένο, τότε να είστε βέβαιοι· χάνετε! Η τεχνική που έγινε γνωστή στα 60’s στην Ιταλία, «λειτουργεί» καλά τόσο με τα πιο κρεμώδη, σκουρόχρωμα amaro, όσο και με τα ερυθρωπά, όπως το Campari.

Φανταστείτε έναν φρέντο, μόνο που αντί για εσπρέσο, έχει Campari! Το μιλανέζικο λικέρ ανοίγει σε χρώμα, γίνεται σχεδόν ροζ, ελαφραίνει, πιάνει ένα ελαφρύ «καπελάκι» αφρού στην επιφάνεια και με τη χαμηλή θερμοκρασία του μουδιάζει τα χείλη. Υπέροχο!

Lucien Gaudin

Πρωτοξάδερφος του Negroni, αλλά σε πιο ελαφριά εκδοχή και πιο εκλεπτυσμένη. Κρατά τα δύο από τα τρία συστατικά του (το τζιν και το πικρό λικέρ) και αντικαθιστά το γλυκό βερμούτ με ξηρό και λικέρ πορτοκαλιού. Όπως σε κάθε κλασικό κοκτέιλ, αν το «αναβαθμίσετε» με ποιοτικά υλικά, θα σας ανταμείψει.

Παίρνει το όνομά του από τον Lucien Alphonse Paul Gaudin, τον θρύλο της γαλλικής ξιφασκίας. Με συμμετοχές σε τρεις σερί Ολυμπιάδες, σε δύο διαφορετικά σχετικά αθλήματα (φλερέ, επέ) και χρυσό ή ασημένιο σε κάθε του συμμετοχή. Ένα Negroni λοιπόν, με γαλλική «κοψιά», σέξι όνομα και φίνες γεύσεις. Το Campari σας θα περάσει καλά… Εδώ η συνταγή.

Ο θρυλικός Lucien Gaudin

Old Pal

Φοβερό πως με τα κλασικά κοκτέιλ μπορείτε να «παίξετε» με παραλλαγές και με ελάχιστα υλικά. Πρακτικά, όλο το παρόν αφορά τέτοιου είδους κοκτέιλ. Βάλτε σόδα στο Milano-Torino και έχετε ένα Americano. Αλλάξτε τη σόδα με τζιν, και έχετε ένα Negroni. Αλλάξτε το τζιν με μπέρμπον και φτιάχνετε Boulevardier. Αλλάξτε το μπέρμπον με αμερικανικό ουίσκι από σίκαλη και το γλυκό βερμούτ με ξηρό… και αμέσως φτιάχνετε το Old Pal!

Το Old Pal φημολογείται πως παρασκευάστηκε κι αυτό από τον Harry MaElhone την ίδια εποχή που δημιούργησε και το Boulevardier. Το ανακάτεψε και του έδωσε το όνομα Old Pal, για τον «παλιόφιλό» του, αθλητικογράφο της The New York Herald στο Παρίσι, William “Sparrow” Robinson.

Dry Daiquiri

Μια παραλλαγή στο Rum sour με αρκετή φαντασία είναι το τελευταίο ποτό της παρούσας λίστας. Το Dry Daiquiri είναι και το πιο πρόσφατο, αφού δημιουργήθηκε πριν είκοσι περίπου χρόνια, από τον Kevin Armstrong, ιδιοκτήτη του περιβόητου Satan’s Whiskers στο Λονδίνο.

Το ποτό συνδυάζει το τροπικό φρούτο, με τα βότανα του Campari και τη ραχοκοκαλιά του ρουμιού. Πως; Χτυπώντας στο σέικερ ελαφρύ ρούμι με Campari, φρεσκοστυμμένο χυμό λάιμ, λίγο σιρόπι ζάχαρης και ακόμη λιγότερο, ελάχιστο σιρόπι από πάσιον φρουτ. Κορυφαίο!

Φθάνοντας προς το τέλος, φαντάζομαι έχετε αντιληφθεί πως μπορείτε να βάλετε το Campari σχεδόν παντού. Αυτός είναι και ο λόγος που στο ερώτημα “ πως πίνεται το Campari; ” η απάντηση είναι: όπως ακριβώς αγαπάτε. Θα νοστιμέψει, «αφρατέψει», χρωματίσει και γεμίσει πολυπλοκότητα το ποτό σας. Το Campari ταιριάζει με τζιν, με ρούμι, με τεκίλα —δεν έβαλα εδώ κάποιο ποτό—, με ουίσκι αλλά και σκέτο, χτυπημένο καλά, με σόδα, βερμούτ και… με πορτοκάλι, βεβαίως βεβαίως. Και, σαφώς, μπορεί το κείμενο να έχει ως πρωταγωνιστή το Campari, αλλά σας έγραψα και στην αρχή, μέσα και γύρω από το Μιλάνο αναπτύχθηκε μια ολόκληρη κουλτούρα με αυτά τα ερυθρωπά λικέρ, άρα, ό,τι έγραψα δεν ισχύει μόνο για αυτό, αλλά σχεδόν για οποιοδήποτε από αυτά τα λικέρ.

Η θρυλική Luxardo βγάζει το Bitter Rosso, υπάρχει το Select Aperitivo από τη Βενετία, η Nardini με τις γκράπες —μια από τις αγαπημένες μου εταιρείες για γκράπα και όχι μόνο— κυκλοφορεί το Nardini Bitter αλλά και μία από τις σπεσιαλιτέ τους, το MezzoeMezzo (φοβερό), η Martini πριν μερικά χρόνια έβγαλε το Martini Riserva Speciale Bitter, στην Ελλάδα θα βρείτε και το Barzini, ένα σχετικά πρόσφατο είναι και το Bitter Fusetti, το οποίο κυκλοφορεί και σε εξαιρετική παραλλαγή, αρωματισμένο με κακάο και βέβαια υπάρχει πάντα και το Aperol. Αν βρεθεί στα χέρια σας οποιοδήποτε από τα παραπάνω και δεν ξέρετε τι να το κάνετε, αντικαταστήστε στις συνταγές που σας δίνω το Campari και να είστε σίγουροι πως θα δουλέψει.