Νερό. Η αρχή των πάντων.

του Κωνσταντίνου Τσατσίρα

Με ευχαριστεί, όταν καταπιάνομαι με κάτι στη ζωή μου, να ξεκινάω από την βάση του. Έτσι, μπορώ να το κατανοήσω, να δικαιολογώ τις επιλογές μου και να μπορώ να τις εξηγήσω. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο περίπου, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ασχολούμαι και μελετάω τα πάντα γύρω από το νερό. Το νερό ή και οξιδάνιο στη χημική ονοματολογία, είναι η περισσότερο διαδεδομένη χημική ένωση στην επιφάνεια της Γης και καλύπτει το 70,9% του πλανήτη. Το μόριο του νερού αποτελείται από δύο στοιχεία, το υδρογόνο (Η) και το οξυγόνο (Ο) τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με ομοιοπολικούς δεσμούς και έτσι αποκτά τον χημικό τύπο H2O. Η σχετική αναλογία μαζών του υδρογόνου και του οξυγόνου είναι 2.016:16.000, δηλαδή περίπου 1 προς 8.

Μία από τις πιο παράξενες αντιδράσεις που κάνει το νερό είναι να διαστέλλεται κάτω από τους 0 βαθμούς Κελσίου και να συστέλλεται όταν συμβαίνει το αντίθετο. Το περίεργο είναι πως όλες οι άλλες ουσίες συστέλλονται όταν κρυώνουν και διαστέλλονται όταν ζεσταθούν! Το νερό επίσης μπορεί να παράγει μεγάλες στάθμες πίεσης ανάλογα με την ποσότητα του, κάτι που είναι αρκετά ενδιαφέρον εάν αναλογιστείς ότι η περιεκτικότητα στο σώμα μας είναι ανάμεσα στο 55 με 78%. Ας μην μείνουμε όμως σε αυτές τις έκπληκτες γνώσεις, γιατί είναι τόσες πολλές που θα τις αναλύουμε επ’ αόριστο, και δεν θα ήθελα να βαρεθείτε, καθώς αυτό που ακολουθεί, προσωπικά το θεωρώ, μαγικό!

Όλες οι ιδιότητες του νερού είναι μοναδικές και δεν κολλάνε εύκολα με τους γενικούς φυσικούς νόμους. Οι επιστήμονες παλαιότερα δεν γνώριζαν γιατί το νερό είναι η μόνη ουσία που υπάρχει και στις τρεις μορφές (υγρό, στερεό και αέριο). Το 1976 όμως, έκαναν μία υπόθεση: ότι το νερό έχει μνήμη! Τα πειράματα έδειξαν ότι το νερό δέχεται και τυπώνει όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα, κάτι που σημαίνει ότι “θυμάται” τα πάντα από το περιβάλλον του. Όλες οι ουσίες αφήνουν ίχνη στο νερό. Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν ασημένια δοχεία για να μετατρέψουν το απλό νερό σε φάρμακο. Το νερό καθώς απομνημονεύει πληροφορίες αποκτά νέες ιδιότητες χωρίς να αλλάζει η χημική του σύσταση!

Η δομή του νερού είναι πιο σημαντική από την χημική του σύνθεση και όταν εννοώ δομή εννοώ το πως οργανώνει τα μόρια του. Όταν τα μόρια ενώνονται σε ομάδες ονομάζονται συστάδες. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι οι συστάδες λειτουργούν ως κύτταρα μνήμης και ότι με αυτά το νερό καταγράφει τα πάντα γύρω του από την σχέση που αποκτά με το περιβάλλον, λειτουργώντας σαν μία αποθηκευτική μνήμη. Στην ουσία το νερό παραμένει νερό, αλλά η δομή του αντιδρά σαν νευρικό σύστημα σε κάθε ερέθισμα.

Σε κάθε κύτταρο του νερού υπάρχουν 440.000 πάνελ πληροφοριών, καθένα από αυτά είναι υπεύθυνο για τον τρόπο που αλληλεπιδρά με το περιβάλλον. Η σταθερότητα της συστάδας επιβεβαιώνει την θεωρία ότι το νερό καταγράφει και αποθηκεύει πληροφορίες. Το πιo μαγικό από όλα είναι ότι το νερό επηρεάζεται από διάφορες επιπτώσεις όπως μαγνητικά πεδία, ηλεκτρικά πεδία και γενικά από διάφορα αντικείμενα όπως υγρά, στερεά και αέρια, όμως αυτό που το επηρεάζει περισσότερο από όλα είναι τα ανθρώπινα συναισθήματα! Τι εννοώ;

Όταν διάβασα για το συγκεκριμένο θέμα ήθελα να το δοκιμάσω και έτσι πήρα δύο σαμπανιέρες στις οποίες έβαλα μέσα νερό με πάγο και πρόσθεσα επίσης ένα θερμόμετρο έτσι ώστε να έχω τον έλεγχο της θερμοκρασίας. Τοποθέτησα μέσα τους ένα γυάλινο δοχείο ανάδευσης στο οποίο πρόσθεσα 90 ml τζιν, 10 ml ξηρού βερμούτ και 10 ml παγωμένου νερού, χωρίς να τοποθετήσω πάγο μέσα. Επί της ουσίας έφτιαξα δύο ελεγχόμενα Martini, παγώνοντάς τα από έξω προς τα μέσα, με δύο μονάχα διαφορές.

Το ένα το έφτιαξα με συναισθήματα αγάπης, θαυμασμού και μοναδικότητας σε μία διαδικασία που κράτησε τρία λεπτά με το ποτό να αγγίζει τον 1 βαθμό Κελσίου και το άλλο το έφτιαξα με συναισθήματα μίσους, απάθειας και βίας με την θερμοκρασία να αγγίζει επίσης τον 1 βαθμό. Έκανα τα πάντα ίδια, εκτός από τα ακραία μου συναισθήματα. Όταν δοκίμασα το Martini με τα θετικά συναισθήματα, ένιωσα μία έκρηξη εσπεριδοειδών στην οποία μπορούσα να ξεχωρίσω τα είδη και μία απαλή ξηρή διάρκεια. Όταν όμως δοκίμασα το Martini με τα αρνητικά συναισθήματα, ένιωθα την γεύση ενός συνόλου από εσπεριδοειδή χωρίς να μπορώ να τα ξεχωρίσω και μία επιθετική ξηρή γεύση. Ο θαυμασμός μου δεν είχε όρια, μέχρι και τώρα που το γράφω με κάνει να νιώθω μεγάλη έκπληξη…

Όλο αυτό με κάνει να αναλογίζομαι, πόσο σημαντικό είναι να διαχειρίζεσαι όλα τα αποστάγματα πρώτα ως νερό. Nα ξέρεις από τι νερό είναι φτιαγμένα, τι ιδιότητες έχει το συγκεκριμένο νερό, που οφείλονται οι συγκεκριμένες ιδιότητες και “γιατί” οφείλονται. Γιατί ένα γιαπωνέζικο ουίσκι να είναι φτιαγμένο και παλαιωμένο με τους ίδιους ακριβώς τρόπους με ένα σκοτσέζικο, αλλά γευστικά, χρωστικά και αρωματικά να είναι κάτι διαφορετικό; Και εάν οφείλεται στο περιβάλλον και εκεί το νερό κάνει κουμάντο μέσω του αερίου και εάν οφείλεται στο βαρέλι και εκεί το νερό κάνει κουμάντο μέσω του στερεού και εάν οφείλεται στην αγάπη και την τρυφερότητα του παραγωγού και εκεί το νερό κάνει κουμάντο γιατί και εμείς νερό είμαστε… Νερό λοιπόν, η αρχή και η βάση των πάντων.